هر سخنی عطر وطعم مخصوص به خود را دارد.این عطر طعم بواسطه  دست پخت سر آسپز معلوم می گردد

گوینده سخن یاکلام معرف آن است .

برخی ازسخنان به ظاهر درست زیبا هستند.

اماوقتی میخواهی آن را هضم کنی وبفهمی باچاشنی تلخ مانند دروغ. اغراق .ریا وغیره برخورد می کنی متوجه می شوی.

که گوشهایت ودلت به چه چیزی سپرده ای وچه فریبی پشت این مطلب نهفته است

سخن دروغ بدترین طعم وبو را دارد.

سفاهت وکم تدبیری سر آشپز را نشان می دهد.

سخن راست عطری عالم گیردارد

مردم به جای شنیدن می نوشند وآرام میگیرند

وسخن ناسزا .اهانت.افترا ئ وشایعه ازپسترین وبدطعم ترین آنها هستند .

بسیاری ازسخنان هم خام وناپخته بخورد مردم داده میشود.

بدون توجه تامل وتدبیر وعاقبت نگری مطرح می گردد .

                                            مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی